Jenis pengurusan reka bentuk yang berbeza bergantung pada jenis dan orientasi strategik perniagaan.

Pengurusan reka bentuk produk

Pengurusan reka bentuk produk membantu mencipta reka bentuk tersendiri. "Kayu hoki" Saab ialah satu ciri reka bentuk automotif.

Dalam syarikat yang memfokuskan produk, pengurusan reka bentuk tertumpu terutamanya pada pengurusan reka bentuk produk, termasuk interaksi yang kukuh dengan reka bentuk produk, pemasaran produk, penyelidikan dan pembangunan serta pembangunan produk baharu. Perspektif pengurusan reka bentuk ini tertumpu terutamanya pada aspek estetik, semiotik dan ergonomik produk untuk menyatakan kualiti produk dan untuk mengurus kumpulan produk yang pelbagai dan platform reka bentuk produk dan boleh digunakan bersama-sama dengan perspektif reka bentuk berpusatkan pengguna.

Pengurusan reka bentuk jenama

Dalam syarikat tertumpu pasaran dan jenama, pengurusan reka bentuk tertumpu terutamanya pada pengurusan reka bentuk jenama, termasuk pengurusan jenama korporat dan pengurusan jenama produk. Fokus pada jenama sebagai teras keputusan reka bentuk menghasilkan tumpuan yang kuat pada pengalaman jenama, titik tupuan pelanggan, kebolehpercayaan, pengiktirafan dan hubungan kepercayaan. Reka bentuk didorong oleh visi dan strategi jenama.

Pengurusan jenama korporat

Organisasi tertumpu pasaran dan jenama prihatin dengan ekspresi dan persepsi jenama korporat. Pengurusan reka bentuk korporat melaksanakan, membangun dan mengekalkan identiti atau jenama korporat. Jenis pengurusan jenama ini sangat berlabuh dalam organisasi untuk mengawal dan mempengaruhi aktiviti reka bentuk korporat. Program reka bentuk memainkan peranan program kualiti dalam banyak bidang organisasi untuk mencapai penjenamaan dalaman yang seragam. Ia berkait kuat dengan strategi, budaya korporat, pembangunan produk, pemasaran, struktur organisasi dan pembangunan teknologi. Mencapai jenama korporat yang konsisten memerlukan penglibatan pereka bentuk dan kesedaran reka bentuk yang meluas di kalangan pekerja. Budaya kreatif, proses perkongsian pengetahuan, keazaman, kepimpinan reka bentuk, dan hubungan kerja yang baik menyokong kerja pengurusan jenama korporat.

Pengurusan jenama produk

Fokus utama pengurusan jenama produk terletak pada satu produk atau keluarga produk. Pengurusan reka bentuk produk dikaitkan dengan penyelidikan dan pembangunan, pemasaran dan pengurusan jenama, dan terdapat dalam industri barangan gerak pantas. Ia bertanggungjawab untuk ekspresi visual jenama produk individu, dengan titik sentuh jenama pelanggan yang pelbagai dan pelaksanaan jenama melalui reka bentuk.

Pengurusan reka bentuk perkhidmatan

Pengurusan reka bentuk perkhidmatan berurusan dengan bidang reka bentuk perkhidmatan yang baharu. Ia merujuk kepada aktiviti merancang dan mengatur orang ramai, infrastruktur, komunikasi, dan komponen material perkhidmatan. Matlamatnya adalah untuk meningkatkan kualiti perkhidmatan, interaksi antara penyedia perkhidmatan dan pelanggannya, dan pengalaman pelanggan. Peningkatan kepentingan dan saiz sektor perkhidmatan dari segi orang yang bekerja dan kepentingan ekonomi memerlukan perkhidmatan harus direka bentuk dengan baik untuk terus berdaya saing dan terus menarik pelanggan. Pengurusan reka bentuk secara tradisinya memberi tumpuan dalam reka bentuk dan pembangunan produk perkilangan; pengurus reka bentuk perkhidmatan boleh menggunakan banyak pendekatan teori dan metodologi yang sama. Pengurusan reka bentuk perkhidmatan yang sistematik dan strategik membantu perniagaan memperoleh kelebihan daya saing dan menakluki pasaran baharu. Syarikat yang secara proaktif mengenal pasti minat pelanggan mereka dan menggunakan maklumat ini untuk membangunkan perkhidmatan yang mencipta pengalaman yang baik untuk pelanggan akan membuka peluang perniagaan baharu dan menguntungkan.

Pengurusan reka bentuk perniagaan

Pengurusan reka bentuk perniagaan berurusan dengan bidang yang baru muncul untuk menyepadukan pemikiran reka bentuk ke dalam pengurusan. Dalam teori organisasi dan pengurusan, pemikiran reka bentuk membentuk sebahagian daripada paradigma seni bina/reka bentuk/antropologi (A/D/A) yang mencirikan perusahaan yang inovatif dan berpusatkan manusia. Paradigma ini memberi tumpuan kepada gaya kerja kolaboratif dan berulang serta mod pemikiran tambahan, berbanding amalan yang dikaitkan dengan paradigma pengurusan matematik/ekonomi/psikologi (M/E/P) yang lebih tradisional. Cara penyelesaian masalah yang direka bentuk ialah cara pemikiran integratif yang dicirikan oleh pemahaman mendalam tentang pengguna, penyelesaian ketegangan yang kreatif, prototaip kolaboratif, dan pengubahsuaian dan peningkatan berterusan idea dan penyelesaian. Pendekatan penyelesaian masalah ini boleh digunakan untuk semua komponen perniagaan, dan pengurusan proses penyelesaian masalah membentuk teras aktiviti pengurusan reka bentuk perniagaan.

Pengurusan reka bentuk kejuruteraan

Pengurusan reka bentuk dalam kejuruteraan ialah bidang ilmu dalam pengurusan kejuruteraan. Ia mewakili penyesuaian dan aplikasi amalan pengurusan lazim, dengan niat untuk mencapai proses reka bentuk yang produktif. Pengurusan reka bentuk kejuruteraan digunakan terutamanya dalam konteks pasukan reka bentuk kejuruteraan, di mana aktiviti, output dan pengaruh pasukan reka bentuk dirancang, dibimbing, dipantau dan dikawal. Output proses reka bentuk kejuruteraan pada akhirnya adalah perihalan terhadap sistem teknikal. Sistem teknikal itu mungkin sama ada artifak (objek teknikal), kemudahan pengeluaran, kilang pemprosesan atau sebarang infrastruktur yang membawa faedah kepada masyarakat. Oleh itu, domain pengurusan reka bentuk kejuruteraan termasuk sistem keaamatan tinggi, pengeluaran besar-besaran serta infrastruktur keamatan rendah.

Pengurusan reka bentuk bandar

Pengurusan reka bentuk bandar melibatkan pengantaraan di kalangan pelbagai pihak berkepentingan yang berkepentingan sendiri yang terlibat dalam penghasilan alam bina. Pengantaraan sedemikian boleh menggalakkan pencarian bersama untuk hasil yang saling menguntungkan atau pembangunan integratif. Pembangunan bersepadu bertujuan untuk menghasilkan penyelesaian yang mampan dengan meningkatkan kepuasan pihak berkepentingan dengan proses dan dengan pembangunan bandar yang terhasil.

Pengurusan seni bina

Pengurusan reka bentuk seni bina sebagai contoh, menyumbang kepada pembangunan Terminal 5 Heathrow dan Heathrow Express dengan menguruskan pembangunan reka bentuk dan menerapkan kepimpinan berwawasan.

Pengurusan seni bina boleh ditakrifkan sebagai cara berfikir yang teratur yang membantu merealisasikan bangunan berkualiti dengan kos yang boleh diterima atau sebagai fungsi proses dengan tujuan untuk menyampaikan nilai seni bina yang lebih besar kepada pelanggan dan masyarakat. Penyelidikan oleh Kiran Gandhi menerangkan pengurusan seni bina sebagai satu set teknik praktikal agar seorang arkitek berjaya mengendalikan amalannya.

Istilah pengurusan seni bina telah digunakan sejak tahun 1960-an. Walau bagaimanapun, perkembangan bidang pengurusan dalam seni bina tidak berjalan lancar. Amalan seni bina hanya dianggap sebagai perniagaan sehingga selepas Perang Dunia Kedua, dan walaupun ketika itu, pengamal kelihatan bimbang tentang konflik antara seni dan perdagangan, menunjukkan sikap tidak peduli terhadap pengurusan. Terdapat konflik yang jelas antara imej seorang arkitek dan keperluan untuk pengurusan profesional perniagaan seni bina. Keengganan untuk menerima pengurusan dan perniagaan sebagai sebahagian daripada amalan seni bina juga boleh dilihat dalam program dan penerbitan pendidikan seni bina.

Pengurusan seni bina terbahagi kepada dua bahagian yang berbeza: pengurusan pejabat serta amalan, dan pengurusan projek. Pengurusan pejabat menyediakan rangka kerja keseluruhan di mana banyak projek individu dimulakan, diurus dan disiapkan. Pengurusan seni bina merangkumi pengurusan proses reka bentuk, pembinaan dan pengurusan projek, sehingga pengurusan kemudahan bangunan yang digunakan. Ia adalah alat yang berkuasa yang boleh digunakan untuk faedah firma perkhidmatan profesional dan jumlah proses pembinaan, namun ia terus menerima terlalu sedikit perhatian secara teori serta diamalkan.